فرهاد اصلانی: شخصیت "ابن زیاد" درون و بیرونش متفاوت بود

مجموعه تلویزیونی «مختارنامه»، یکی از آثار فاخری است که با موضوع قیام مختار برای انتقام خون سالار شهیدان امام حسین علیه السلام ساخته شده است و بی شک یکی از محبوب‌ترین آثار ساخته شده در این موضوع است.

فرهاد اصلانی در این سریال نقش "ابن زیاد" را بازی می‌کند که یکی از منفی‌ترین نقش‌های این مجموعه تلویزیونی است و به حق توانسته بود ارتباط عمیقی با این نقش برقرار کند و همین عامل باعث رضایت مخاطب از این نقش شد، هر چند که بینندگان از خود " این زیاد" متنفر هستند.

جشنواره الغدیر که چندی پیش در کشور عراق برگزار شد از فرهاد اصلانی به خاطر بازی در نقش "ابن زیاد" در سریال «مختارنامه» تجلیل به عمل آورد که همزمانی این خبر با فرا رسیدن ایام محرم، بهانه‌ای شد که  شبکه آی‌فیلم با این هنرمند به گفتگو بپردازد؛ که خواندن آن خالی از لطف نیست:

آقای اصلانی از پخش سریال «مختارنامه» نزدیک به شش سال است که می‌گذرد اما همانطور که خودتان خبر دارید، این سریال را بارها از شبکه‌‌های مختلف تلویزیونی پخش کردند و هربار که این سریال پخش شده است برای مخاطب جذابیت دارد. نقش شما یکی از پر چالش‌ترین نقش‌های این سریال بود که نیاز بود به مخاطب به خوبی شناسانده بشود. شما برای اینکه این نقش خوب دربیاید، چه کارکردید؟

من در همان ابتدا و مقدمات تحقیقاتی که درباره این نقش انجام دادم و می‌خواستم این نقش و رول را بازی کنم، دو تا جمله خیلی تاثیر عجیبی برای من داشت که یکی از آن‌ها از حمید مظفری بازیگر بسیار خوب تئاتر و پیشکوست ما بود که  آقای حمید مظفری به من گفت کاری رو اخیرا ازت دیدم که متکی به گریم بود و آن کار را خوب اجرا کرده بودی اما نقش ابن زیاد را می‌خواهی چیکار کنی؟گفتم چطور؟ گفت در سریال مختار همه شبیه هم هستند، همه دستار به سر دارند و عبا روی دوششان هست و آیا فکر کردی اینجا می‌خواهی چیکار کنی؟ زیرا باید بازی متفاوتی از خود نشان بدهی و  این جمله خیلی تکان دهنده برای من بود.

من برای این نقش خیلی تحقیق کردم و وقتی به بازی رسید تصمیم گرفتم، صدای خاصی را برای این نقش بسازم، به هر حال جز طبقه خاصی بودم و با مردم عادی فرق داشتم و آن صدا مورد تایید آقای میرباقری قرار گرفت.

فرصت یک ماهه داشتم و این فرصت کافی بود، پس رفتم شروع به تحقیق کردم و مختارنامه‌های مختلف، تاریخ بیهقی و کتاب‌های مشابه  دیگری را خواندم. خواندن تاریخ این کمک را به من کرد تا من بازی قابل باورتری را تونستم ارائه بدهم و وقتی نقش را بازی می‌کردم دیالوگ‌های آن را حفظ نمی‌کردم بلکه آن را حس می‌کردم و من با نقشم زندگی کردم.

در این جا باید بگویم یک خطبه‌ای را ابن زیاد در مسجد کوفه می‌خواند که من به جرات می‌توانم بگویم که در لابلای این خطبه تمام ابعاد شخصیتی ابن زیاد مشخص شد و به اندازه کافی این که چقدر این آدم سیاسی است و این که چقدر استفاده نامناسب از دین می‌کند، چقدر حاکم قدرتمندی است و اینکه ابن زیاد چقدر قصی القلب است را به خوبی در این خطبه مشخص می‌شود. و من هر وقت از کار فاصله می گرفتم و بعد از مدتی دوباره به سر صحنه می‌رفتم یک دور آن خطبه را برای خودم می‌خواندم.

بازی کدام یک از ابعاد شخصیتی ابن زیاد برای شما سخت‌تر بود؟

 من یک چیزی رو در ابن زیاد بهش معتقد بودم که درون و بیرونش متفاوت بود و این کمی کار را سخت می‌کرد، مثلا ممکن است از دورن متلاشی شده باشد ولی در بیرون می‌خندد. مثلا لحظه مرگ بزرگترین سردارش که قاعدتا باید گریه کند، ولی ابن زیاد می‌خندد و ما نمی‌توانیم هیچ لحظه‌ای از ابن زیاد را پیش بینی کنیم که در آوردن این بُعد از شخصیت ابن زیاد کمی سخت بود.

بازی در نقش «ابن زیاد» که یکی از شخصیت‌های منفور تاریخ است، برای شما سخت نبود و ترس این را نداشتید که مردم نگاه منفی نسبت به شما پیدا کنند؟

ببینید، اولا اگر کسی این نقش را بازی نمی‌کرد با این فکر که این شخصیت منفور است، شاید نمی‌شد ابعاد مختلف زندگی ابن زیاد را نشان داد و همچنین بازی در این نقش‌ها به عقاید آدم برنمی‌گردد و جهان بینی شخصی خود بازیگر نباید دخیل شود در نقشی که می‌پذیرد.

در خصوص مردم هم باید بگویم که درست است که خود شخصیت، شخصیت منفی است اما مردم توانستند با آن به خوبی ارتباط برقرار کنند و به نظرم موفقیت آمیز بود.

کار با آقای میرباقری چطور بود؟

آقای میرباقری خیلی کم حرف است و من بی نهایت از ایشان یاد گرفتم و لحظاتی که با ایشان بودم،  لحظات سختی بود و نمی توانم توضیح بدهم که آقای میرباقری چطور پاسخ سوالاتم را در کار میدهد و من خیلی متمرکز می‌شدم در رفتار ایشان و کار جالب و سختی که می‌کردند این بود که همزمان با کارگردانی، قسمت‌هایی از مختارنامه را وقتی فیلمبرداری کار قطع می‌شد، می‌نوشتند و این چند سال هیچ وقت فضای کاری را ترک نکرد حتی برای خانواده اش. مثلا مریض شد و به اصرار بقیه رفت بیمارستان و آنقدر نگران کارش بود که منافع شخصی خودش را ندید و رابطه من با آقای میرباقری اصلا رابطه بازیگر و کارگردان نبود بلکه یک رابطه مرید و مرادی بود و من ایشان را خیلی دوست دارم و خیلی چیزها از ایشان یاد گرفتم.

مجموعه‌ای که میرباقری در مختارنامه چید انصافا به درستی تشخیص داده بود و همه آدم‌ها‌ در این سریال  سر جای خودشان بودند و خداروشکر کار خوبی شد و مردم آن را دوست داشتند.

مصاحبه‌کننده: هانیه خاوری برای وبسایت آی‌فیلم (مهر ۱۳۹۶)